Psychoterapia nadal, mimo wielu badań przekonujących o jej skuteczności jako metody pomagania w pokonywaniu trudności i leczenia zaburzeń emocjonalnych i psychiatrycznych, przez niektóre środowiska uważana jest za metodę działającą bardziej na zasadzie placebo niż na rzeczywistym leczniczym oddziaływaniu. Efekt „dzień dobry” i „do widzenia”, który często spotyka się w czasie prowadzenia pacjenta (lub klienta) jest podawany jako jeden z dowodów na to, że psychoterapia leczy, bo pacjent w nią wierzy.

Czym jest efekt dzień dobry?

Efekt „dzień dobry” związany jest z rozpoczęciem procesu psychoterapeutycznego. Pacjent zgłaszając się do psychoterapeuty może wyolbrzymiać swoje problemy i trudności po to, aby uzyskać większą uwagę oraz atencję od terapeuty. W trakcie terapii stopniowo problemy te ulegają zmniejszeniu – w ramach zwiększania się zaangażowania pacjenta w terapię i zwiększenia poczucia bezpieczeństwa wobec psychoterapeuty.

Czym jest efekt do widzenia?

Efekt „do widzenia” polega zaś na umniejszaniu trudności i problemów, które jeszcze pozostały w związku z zakończeniem procesu terapeutycznego. Innymi słowy, pacjent widząc rychły czas rozstania się z psychoterapeutą, widzi swój postęp jako większy a problemy mniejsze, niż są one w rzeczywistości.

Minusy obu efektów w psychoterapii

Zagrożeniem efektu „dzień dobry” jest przede wszystkim przeszacowanie przez terapeutę skuteczności terapii (skala problemów maleje szybko, bo na początku były przerysowane). Przy efekcie „do widzenia” zagrożony jest pacjent, który może kończyć terapię wcześniej, niż powinien, nie ze wszystkimi problemami się bowiem uporał a jego lepsze „radzenie sobie” jest pozorne.

fot.:Ekaterina Kasimova/ Unsplash