Pojęcie integracji sensorycznej oznacza iż wszystkie, docierające do człowieka wrażenia zmysłowe, zostają zebrane w jedną całość. Percepcja, czyli odbieranie wrażeń zmysłowych pochodzących zarówno ze środowiska, jak i z ciała człowieka, umożliwia ich przewodzenie do mózgu oraz przetwarzanie. Bodźce odbierane są przez siedem układów zmysłowych: układ proprioceprtywny, układ równowagi, smaku, dotyku, wzroku, węchu oraz słuchu. Dla integracji sensorycznej podstawowe są trzy spośród wyżej wymienionych, mianowicie: zmysł dotyku, równowagi oraz zmysł czucia głębokiego. To właśnie dobre zintegrowanie powyższych zmysłów stanowi podstawę do optymalnego rozwoju i działania pozostałych, a także przeważającej części umiejętności człowieka.

W przypadku, gdy dochodzi do zakłócenia procesów integracji sensorycznej można zaobserwować u dziecka szereg zaburzeń. Niektóre z nich, to na przykład:

• nadmierna wrażliwość dziecka na bodźce słuchowe, wzrokowe, dotykowe, a także na ruch,
• zbyt mała wrażliwość na stymulację sensoryczną,
• występowanie problemów z koncentracją,
• trudności z koordynacją,
• opóźnienie rozwoju ruchowego i rozwoju mowy,
• trudności w nauce,
• zbyt wysoki lub zbyt niski poziom aktywności ruchowej dziecka.

W przypadku zaobserwowania kilku z powyższych nieprawidłowości, konieczne staje się przeprowadzenie diagnozy. Do diagnozy zaburzeń integracji sensorycznej opracowane zostały specjalne metody: Testy Praksji, Południowo-Kalifornijskie Testy Integracji Sensorycznej, a także próby kliniczne. Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej przebiega zazwyczaj w trakcie trzech spotkań, z których każde trwa około godziny. W trakcie pierwszego spotkania przeprowadzany jest wywiad z rodzicami. Drugie spotkanie służy terapeucie do przeprowadzenia testów, zaś trzecie poświęca się zwykle przeprowadzeniu prób klinicznych.

Terapia zaburzeń integracji sensorycznej jest terapia indywidualną. W trakcie jej trwania terapeuta proponuje dziecku takie zajęcia, które odpowiadają potrzebom jego układu nerwowego i dostarczają tym samym dziecku odpowiedniej stymulacji dotykowej, proprioceptywnej oraz przedsionkowej. Terapia, w przeważającej części przypadków, odbierana jest przez dzieci jako przyjemna i interesująca zabawa.