Specyficzną odmianą depresji, występującą w kraju Kwitnącej Wiśni, jest depresja cywilizacyjna związana z uwarunkowaniami kulturowymi tego regionu świata. Doczekała się ona swojej swoistej nazwy – Hikikomori.

Podstawową różnicą między tą formą trwałego obniżenia nastroju, a jej innymi odmianami, jest znacznie większa zapadalność mężczyzn na zachorowanie. Kolektywna kultura Japonii powoduje ograniczenie decyzyjności u młodych ludzi, którzy zachowywać musza się zgodnie z regułami i zasadami narzuconymi przez starszych. Osoby, które nie mogą poradzić sobie z naciskiem społecznym zaczynają odczuwać poczucie bezsensu życia, a niemożność realizacji własnych celów odcina te osoby od społecznych sytuacji, w efekcie czego unikają one kontaktu ze światem zewnętrznym.

Depresja hikikomori w ekstremalnych sytuacjach doprowadza do sytuacji, w której chory odmawia opuszczenia mieszkania czy domu i jakiegokolwiek kontaktu z ludźmi i zaczyna żyć nocą, kiedy ma mniejsze szanse na spotkanie kogoś z rodziny czy ludzi w ogóle.