Zaburzenie procesów emocjonalnych, polegające na tym, iż ludzie są niemal „ślepi” na swoje własne uczucia i w żaden sposób, nie mogą ich pojąć, to aleksytymia.

Czym jest aleksytymia?

W dosłownym tłumaczeniu, pojęcie to oznacza brak słów dla emocji. Do jednych z czołowych badaczy zespołu aleksytymii, należy Graeme Taylor. Według niego, syndrom aleksytymii sprowadza się przede wszystkim, do nieprawidłowego dostępu do własnych procesów emocjonalnych, w obrębie psychicznej reprezentacji emocji, jak również w obrębie wskaźników behawioralnych i fizjologicznych.

Aleksytymię charakteryzują cztery, podstawowe cechy:

1. niezdolność do nazywania uczuć,
2. do odróżnienia pobudzenia fizjologicznego od emocji,
3. ubóstwo życia wyobrażeniowego,
4. operacyjny styl myślenia.

Aleksytymicy odczuwają, więc emocjonalne pobudzenie, lecz nie potrafią go określić. To z kolei sprawia, iż nie potrafią oni również zastosować odpowiednich technik pozwalających na kontrolę swoich emocji. Ponadto, do tego stopnia boją się, że emocje wymknął się im spod kontroli, iż wolą o niczym nie marzyć i niczego sobie nie wyobrażać. Niechętnie zagłębiają się również w szczegóły, a także sięgają do istoty rzeczy.

Wyniki badań dowodzą, iż aleksytymii towarzyszy zwykle wysokie natężenie emocji negatywnych, przy jednoczesnym niedużym natężeniu emocji pozytywnych. Sprawia to, iż istotną cechą aleksytymików jest również, duża skłonność ulegania nastrojom depresyjnym. Na podkreślenie zasługuje ponadto fakt, iż ze względu na odmienną budowę mózgu, aleksytymia częściej dotyka mężczyzn.

fot.:Ryoji Iwata / Unsplash.com