Fobia społeczna bywa chorobą, która potrafi skutecznie uniemożliwić normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Brak pewności siebie niekoniecznie od razu musi być uznawany za tak poważne schorzenie, ale jest jednym z symptomów, który w połączeniu ze znacznie poważniejszymi objawami, oznaczają duży problem dla pacjenta.

Fobia społeczna a nieśmiałość

Zwykłą nieśmiałość można przezwyciężyć, jest to o tyle trudne, że niechęć do wystąpień publicznych siedzi gdzieś głęboko w nas i jest odruchem bezwarunkowym, na który nie mamy faktycznego wpływu, a nawet nie zdajemy sobie z niego sprawy. Objawy fobii są praktycznie nie do odparcia, pacjent ma ogromne opory w normalnym funkcjonowaniu w miejscach publicznych – nie skorzysta z toalety, nie napije się, gdy ktoś na niego może patrzeć, nie zapyta o drogę. W skrajnych przypadkach fobia uniemożliwia wyjście z domu, podjęcie nauki, pracy, zawieranie zwykłych znajomości, czy pielęgnowanie dotychczasowych.

Leczenie fobii społecznej

Główną metodą leczenia fobii społecznej jest psychoterapia prowadzona w grupach ludzi o tym samym problemie lub metody farmakologiczne. Te ostatnie są najbardziej skuteczne, jednak często wymagają długotrwałego dobierania odpowiednich środków.

Jak żyć z fobią społeczną?

Z fobią społeczną da się żyć (chociaż trzeba pamiętać, że skrajne osamotnienie, może prowadzić do zagrażającej życiu depresji), dlatego jest tak rzadko rozpoznawana, tak rzadko ludzie zgłaszają się do specjalisty ze swoim problemem. Na ogół wygrywają dwie drogi radzenia sobie z chorobliwą nieśmiałością – przezwyciężanie jej na każdym kroku, ciągła walka z samym sobą lub pogodzenie się z nią i pozostawanie w domu, czyli tam, gdzie nie istnieje niebezpieczeństwo interakcji społecznych.

fot.:Mikhail Nilov z Pexels.com