Jednym z rodzajów depresji reaktywnej jest depresja powstająca na wskutek doświadczenia przez pacjenta ciężkiej choroby. Nowotwór, niezależnie od stopnia złośliwości i rokowań, jest chorobą, która zagraża życiu pacjenta i w efekcie prowadzi do wzmożonego poczucia lęku oraz może zaowocować depresją. U pacjentów z nowotworem to właśnie lęk oraz depresja są najczęściej występującymi problemami psychologicznymi.

Co wpływa na siłę lęku u chorych z nowotworem?

• zagrożenie utraty życia
• poczucie utraty kontroli nad własnym życiem
• zbyt mała ilość informacji na temat przebiegu choroby, jej leczenia oraz rokowań
• brak funduszy na leczenie

Te czynniki rodzina chorego powinna brać pod uwagę wspierając chorego i chcąc wpłynąć na zredukowanie jego lęku i objawów depresyjnych.

Czy każdy pacjent z nowotworem ma depresję?
Nie każdy – badania szacują liczbę chorych z depresją jako ubocznym skutkiem choroby nowotworowej na 50%. Z badań przeprowadzonych przez Andrzeja Nowickiego i Beatę Rządkowską (Współczesna Onkologia 9/2005 – Depresja i lęk u chorych z nowotworami złośliwymi) wynika, że na pojawienie się depresji w czasie leczenia choroby nowotworowej większe szanse mają osoby bezdzietne i samotne.

Niestety, u osób chorych na raka, depresja bardzo trudno się leczy – poziom skuteczności terapii szacuje się zaledwie na 15%. Depresja u chorych na raka jest niebezpieczna nie tylko ze względu na obniżenie jakości życia pacjentów ale również dlatego, że obniża skuteczność leczenia nowotworu. Według badań Jillian Satin z Uniwersytetu w British Columbia w Vancouver wynika, że depresja zmniejsza szanse na wyzdrowienie o 39% u pacjentów ze zdiagnozowaną depresją i o 25% u osób, które mówią o odczuwaniu obniżenia nastroju.

W związku z takimi danymi nie można odmawiać chorym na raka opieki psychologicznej. Pomoc psychologiczna jest konieczna zarówno pacjentom jak i ich rodzinom.

Gdzie zgłosić się po pomoc?
Psychoterapia i pomoc osobom z chorobami nowotworowymi jest sprawą trudną i wymagającą doświadczenia. Tematyką tą nie jest w stanie zająć się każdy psycholog – dlatego najlepiej poszukać specjalistów psychoonkologów bądź psychologów którzy specjalizują się w pomocy psychologicznej chorym somatycznie.