Choroba nowotworowa wpływa na wszystkie sfery życia osoby chorej, a skutki nowotworu mogą być długofalowe i wpływać na życie osoby która pokonała raka, nawet wiele lat od choroby. Jak wykazali niedawno naukowcy z Filadelfii, osoby, które zachorowały na nowotwór jako dziecko, w dorosłym życiu znacznie mniej chętnie decydowały się na związek małżeński.

Ta niechęć do małżeństwa to 20-25% rzadsze legalizowanie związków z partnerami w porównaniu zarówno do całości populacji, jak i rodzeństwa osób chorych. Dla naukowców, ciekawym zagadnieniem są powody, dla których osoby które chorowały w dzieciństwie na nowotwór nieprzychylnie patrzą na instytucjonalizację związku. W wyniku szeroko zakrojonych, wielowymiarowych badań odkryto czynniki, które mogą wpływać na niechęć do małżeństwa u osób które przeżyły w dzieciństwie chorobę nowotworową. Znaleziono tylko jedną zależność – raz mózgu oraz leukemia najbardziej zmniejsza prawdopodobieństwo zawarcia małżeństwa. Poza tym, nie ma twardych danych na temat tego, co wpływa na to, że nowotwór w dzieciństwie owocuje niechęcią do małżeństwa.

Jest to o tyle ważne, że posiadanie wsparcia w rodzinie daje znacznie większe szanse na przeżycie (w razie nawrotu choroby) i są badania, które wykazują, że osoby ze statusem małżonka mają większe szanse na przeżycie w chorobie nowotworowej. Psychologiczne skutki chorób nowotworowych, choć przez psychoonkologię szeroko badane, wymagają zdecydowanie dalszych badań.